مقاله تاثیر آموزش مهارت های مقابله ای بر خودکارآمدی و عزت نفس دانش آموزان

اثر بخشی آموزش مهارت های مقابله ای بر خودکارآمدی و عزت نفس دانش آموزان پسر پایه اول دوره ی متوسطه

The effect of the Coping skill's on the self efficiency and self esteem of the first years high school's boy students

چکیده

این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی مهارت های مقابله ای، بر عزت نفس و خودکارآمدی، دانش آموزان پسر مقطع اول متوسطه شهرستان مشکین شهر انجام شده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع طرح های پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع اول متوسطه دبیرستان های شهرستان مشکین شهر در ردهسنی (15 سال) و در سال تحصیلی 92-91 بوده که حجم نمونه آن به تعداد 30 نفر از میان جامعه که عزت نفس و خودکارآمدی پایینی داشتند پس از ارائه آزمون عزت نفس کوپر اسمیت و آزمون خودکارآمدی عمومی شرر و آدامز انتخاب شدند و بصورت تصادفی در 2 گروه 15 نفری گزینش شدند. گروه آزمایش (گروهی که تحت آموزش مهارت های مقابله ای 8 جلسه ای 5/1 ساعته قرار گرفت و گروه کنترل یا بدون مداخله 15 نفری) که هیچ آموزش مقابله ای دریافت نکرد. پس از پایان جلسات آموزش مهارت های مقابله ای هر دو گروه با هم مقایسه شدند تا اثر بخشی آموزش مهارت های مقابله ای در گروه آزمایش مشخص گردد. داده های حاصل با استفاده از تحلیل آماری کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت نتایج این پژوهش ضمن همسویی تقریبی با یافته های پژوهشی دیگر تأکید می کند که آموزش مهارت های مقابله ای در جهت کنار آمدن دانش آموزان با چالش های زندگی و افزایش عزت نفس و ایجاد باورهای خودکارآمدی در آنها موثر بوده است...

تحقیقات کازارلی به نقل از جوادی و کدیور اهمیت باورهای خودکارآمدی را در نحوه مقابله با رویدادهای فشارزای زندگی نشان می دهد. همچنین در مطالعاتی که توسط استنگ 1972 به نقل از بیابانگرد انجام شد، ارتباط متقابل بین عزت نفس و تصور فرد از توانایی خود (خودکارآمدی) مورد تأیید قرار گرفته است بدین معنی اگر میزان عزت نفس کاهش یابد، احساس ضعف از توانایی خود به وجود می آید و برعکس با افزایش میزان عزت نفس، احساس توانمندی، شایستگی در فرد ایجاد می شود و تغییرات مثبتی مانند، افزایش پیشرفت تحصیلی، افزایش تلاش برای کسب موفقیت، داشتن اعتماد به نفس، بلند همت بودن در فرد پدیدار می شود از طرف دیگر با توجه به این که برای یک انسان هیچ حکم ارزشی مهمتر از داوری و قضاوت او در مورد عزت نفس نیست و ارزیابی شخص از خویش قطعی ترین عامل در روند رشد روانی است و از طرفی باور به شایستگی و توانمندی از لحاظ عاطفی، اجتماعی از خودارزیابی مثبت ناشی می شود و با توجه به این که عزت نفس و خودکارآمدی بالا و پایین را کل موفقیت ها و شکست ها به وجود می آورند.

بنابراین این چیزی که باید بهبود یابد عزت نفس و خودکارآمدی نیست بلکه بهبود مهارت های مقابله ، با عوامل شکست ها است که به عنوان سپر یا نیرویی جهت مقابله و رویارویی با چالش ها و مشکلات زندگی در نوجوانان حائز اهمیت است همین پژوهشگران به امتیاز مدل پرورش مهارت های مقابله ای بعنوان بهترین روش برای ساختن خودپنداره ی قوی و انعطاف پذیر کودکان اشاره کردند که سازگاری فرد با شرایط تازه را تسهیل می کند و او را با اوضاع جدید منطبق می سازد و بعنوان مداخله ای پیشگیرانه و کوتاه مدت جهت افزایش عزت نفس و ایجاد باورهای خودکارآمدی در دانش آموزان مطرح است. و آن شامل طیف وسیعی از رفتارها، کنش ها و واکنش های درونی و بیرونی فرد در برخورد با یک عامل فشارزاست یا هر نوع تلاش شناختی و رفتاری است که به منظور کسب کارآیی، کاهش یا تحمل مسائل درونی یا بیرونی از فشار به وجود آمده اند. لازاروسو فولکمن تحقیقات آن ها نشان می دهد که مقابله به فرد کمک می کند تا فرد تصور مثبت از خود داشته باشد و تعادل هیجانی و ادامه روابط بین فردی رضایت بخش با دیگران را ابقا کند...